Reeds verschillende jaren circuleert er een kettingbrief dat een interview bevat van de 25-jarige Mohammed Sabaoui over zijn plannen om de Westerse wereld op een vreedzame manier te veroveren in naam van de Islam. Het gaat hier echter om een hoax, deze man bestaat helemaal niet en het interview heeft nooit plaatsgevonden. De kettingbrief heeft louter als doel om angst en vreemdelingenhaat aan te wakkeren.
OORSPRONG

De oorsprong van deze hoax ligt in Roubaix, een Franse stad die vlak aan de Belgische grens gelegen is. Roubaix is vooral bekend als de aankomstplaats van de jaarlijkse wielerwedstrijd Parijs-Roubaix, maar helaas kent de plaats ook een minder fleurige geschiedenis. De textielindustrie die er ooit zo sterk aanwezig was, verdween bijna volledig naar het einde van de 20ste eeuw toe, met het verlies van duizenden jobs als gevolg. De verloedering van de stad heeft geleid tot armoede, criminaliteit, drugsgebruik en de vorming van ghettowijken, waardoor het mogelijk een perfecte broedhaard geworden is voor Moslimextremisten. In 1996 waaide een wind van vernieling door Roubaix: een bomauto aan het politiekantoor, gijzelingen en schietpartijen waarbij mensen omkwamen. In de woestenij die overbleef, werden automatische vuurwapens en granaten gevonden, alsook Moslimfundamentalistische literatuur. Kortom, koren op de molen van extreemrechtse bewegingen en individuen die vreemdelingenhaat willen aanwakkeren onder de bevolking.

Het was dan ook rond diezelfde periode dat Philippe Aziz, een Franse journalist van Le Point, het controversiële boek "Le Paradoxe de Roubaix" publiceerde. Hierin beweerde de auteur dat Roubaix de eerste Franse stad is waarvan Moslims de meerderheid van de bevolking uitmaken. Niettemin bevatte het boek veel onwaarheden: hoewel een groot aantal van de bevolking wel allochtoon is, gaat het hier echter niet om een meerderheid van Moslims. De burgemeester van Roubaix hield zelfs een persconferentie om de juiste en genuanceerde cijfers aan te halen, waaruit blijkt dat zo'n 30% van de totale bevolking van de stad zou bestaan uit inwoners afkomstig uit niet-EU landen. En die zijn niet allemaal vanzelfsprekend Moslim, zoals soms wel eens wordt verondersteld. Ook de bewering dat een actie van de Front Islamique du Salut (FIS) zo'n 5000 mensen had weten te verzamelen, is helemaal niet juist: het waren er 400. En zelfs de foto (die biddende Moslims op straat afbeeldt) op de cover van het boek is niet genomen in Roubaix, wel in de Goute-d'Or in Parijs.

DE FRANSTALIGE KETTINGMAIL

Philippe Aziz zou zelf het slachtoffer worden van zijn boek. In 1997 begon er een kettingbrief op het internet te circuleren, dat een fragment bevatte van een interview dat Aziz hoegenaamd zou afgenomen hebben van een zekere "Mohamed Sabaoui". Het zogenaamde interview had echter nooit plaats gevonden, en staat dus ook niet in zijn boek of elders als dusdanig gepubliceerd. Aziz zelf ontkende alle verantwoordelijkheid en legde klacht neer tegen onbekenden, hoewel hij nochtans zelf was veroordeeld wegens smaad voor het beweren dat een familie uit Roubaix één van hun gezinsleden had vermoord met een duivelsuitdrijvingsritueel. Niettemin was de kettingbrief, die aldus aanvankelijk in het Frans circuleerde, niet meer te stoppen.

Het interview is al even fictief als de zogenaamde Mohamed, of Mohammed, die geïnterviewd zou geweest zijn. De kettingmail beweert immers dat deze 25-jarige Moslimextremist, van Algerijnse afkomst maar tot Fransman genaturaliseerd, een student sociologie zou zijn aan de Université Catholique de Lille (Universiteit Rijsel). De rector zelf heeft in een schriftelijke mededeling laten weten dat er niemand met die naam deel heeft uitgemaakt van de universiteit, hetzij als student, docent of personeelslid. Ook kan er verder geen enkel bewijs gevonden worden van het bestaan van een Moslimextremist met die naam in Roubaix of elders.

DE NEDERLANDSTALIGE KETTINGMAIL

Het was natuurlijk een kwestie van tijd tot iemand op het idee zou komen om de kettingbrief te vertalen naar het Nederlands. De inhoud van de tekst bleef, afgezien van een aantal schrijffouten, zo goed als volledig ongewijzigd, maar het aanhef werd wel aangepast: